107- Mû’minlerin annesi Âişe(R) şöyle demiştir: Rasûlullah (S) hastalığı içinde: “Ebû Bekr’e insanlara namaz kıldırmasını emredin” buyurdu. Âişe dedi ki: Ben: Ebû Bekr senin makaamında (yânî namaz kıldırdığın mihrâbda) durduğu zaman ağlamaktan kıraati insanlara işittiremez. Umer’e emret de, insanlara o kıldırsın, dedim. Rasûlullah: “Ebû Bekr’e emredin, insanlar için namaz kıldırsın” buyurdu. Âişe Hafsa’ya da: Ebû Bekr senin makaamında durursa, ağlamaktan insanlara işittiremez, Umer’e emret de insanlara o namaz kıldırsın deyiver, dedi. Hafsa dediğini yaptı. Bunun üzerine Rasûlullah: “Yeter, şübhesiz sizler elbette Yûsuf’un sahibeleri olan kadınlarsınız. Ebû Bekr’e emredin, insanlar için namazı o kıldırsın” buyurdu. Hafsa, Âişe’ye: Zâten ben senden bir hayra nail olacak değildim, dedi (de canının sıkıntısını ifâde etti).