48- Bize Kuteybe, Mâlik’ten; o da Ebû Bekr’in himayesinde olan Sumeyy’den; o da Ebû Salih es-Semmân’dan; o da Ebû Hureyre’den olmak üzere tahdîs etti (O, şöyle demiştir): Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: “(Vaktiyle) bir kimse yolda yürürken, yolu üstünde bir diken dalı buldu. Onu yoldan dışarıya attı. Allah onun bu amelini kabul buyurdu ve onun günâhlarını mağfiret etti”. Sonra Rasûlullah şöyle buyurdu: “Şehîdler beştir: Taundan ölen, karın (yânî iç) hastalığından ölen, suda boğulan, yıkıntı altında kalıp ölen, bir de Allah yolunda şehîd olan{yzm öldürülen)dır”.
Yine Rasûlullah şöyle buyurdu: “İnsanlar ezan okumakta ve birinci saffta olan (hayır ve bereketler) bilir olsalar da (onları elde etmek için) kur’a atmaktan başka çâre bulamasalardı, muhakkak kur’a alışırlardı. Onlar namazı ilk vaktinde kılmaktaki fazileti bilselerdi, (ona yetişmek için) muhakkak yarış ederlerdi. Yatsı ile sabah namazlarında olan sevabı bilselerdi, muhakkak bu iki namaza (onların cemâatine) emekleye emekleye de olsa gelirlerdi”.