57- Abdullah ibn Umer şöyle demiştir: Rasûlullah hayâtının sonunda bir kere bize yatsı namazını kıldırdı. Selâm verince ayağa kalktı ve: “Bu gecenizi görüyorsunuz ya, işte bu gecenizden itibâren yüz sene başında (bu gün) yeryüzünde olanlardan
hiçbir kimse kalmayacaktır” buyurdu.

58- İbn Abbâs şöyle demiştir: Bir gece Peygamber’in zevcesi teyzem Meymûne bintu’l-Hâris’in
evinde geceledim. Peygamber o gece nevbeti dolayısiyle onun yanında idi. Peygamber (mescidde) yatsı namazını kıldırdıktan sonra evine geldi. Dört rek’at namaz kıldıktan sonra uyudu. Sonra kalktı. “Çocuk uyudu mu?” dedi, yâhud buna benzer bir söz söyledi. Sonra namaza durdu; ben de sol tarafına durdum. Beni sağ tarafına geçirip beş rek’at kıldı. Ondan sonra da iki rek’at kıldı, ondan sonra uyudu. O kadar ki, horultusunu, duydum. Ondan sonra namaz kıldırmak üzere (mescide) çıktı.