74- Mikdâd İbnu’l-Esved (r.a)’tan rivayet edilmiştir: “Resulullah (s.a.v.)’e:
“Ey Allah’ın resulü! Ne dersin? Kafirlerden birisine rastlasam, benimle savaşsa ve ellerimden birine kılıçla vurup onu kesse, sonra da benden kaçıp bir ağaca sığırsa: “Ben Allah’a teslim oldum’ dese bu sözü söyledikten sonra ey Allah’ın resulü onu öldürebilir miyim?” dedi. Resulullah (s.a.v.):
“Onu öldürme!” buyurdu. Ben:
“Ey Allah’ın resulü! Fakat o, (önce) benini elimi kesti, sonra da bu sözü söyledi. Dolayısıyla onu öldüreyim mi?” dedim. Resulullah (s.a.v.):
“Onu öldürme! Çünkü onu öldürürsen, o, senin onu öldürmezden önceki haline geçer. Sen de onun söylediği sözünden önceki halinde olursun?” buyurdu.

75- Usâme b. Zeyd (r.a)’tan rivayet edilmiştir:
“Resulullah (s.a.v.) bizi bir askeri birlikle bir yere göndermişti. Cüheyne kabilesinden Hurukât’a sabahleyin baskın yaptık. Derken onlardan bir adama yetiştim. Adam: ilahe İllallah/Allah’tan başka hiçbir ilah yoktur” dedi. Fakat onu (silahımla) vurdum. Bundan dolayı içime bir şüphe düştü. Medine’ye geldiğimde bu olayı, Peygamber (s.a.v.)’e anlattım. Peygamber (s.a.v.):
“Lâ ilahe illallah/Allah’tan başka hiçbir ilah yoktur” dedi mi? Sen de onu öldürdün öyle mi?” buyurdu. Ben:
“Ey Allah’ın resulü! O, bu sözü ancak silahtan korktuğu için söyledi” dedim. Peygamber (s.a.v.):
“Kalbini yarıp ta bu sözü doğru söyleyip söylemediğini bilseydin ya!” buyurdu.
Peygamber (s.a.v.), bu sözü, bana o kadar çok tekrarladı ki, keşke o gün yeni müslüman olmuş olaydım diye temenni ettim.