31- Bize İsmâîl, Kays’tan; o da Cerîr’den olmak üzere tahdîs etti. Cerîr ibn Abdillah el- Becelî (R) şöyle demiştir: Bizler Peygam-ber’in yanında bulunuyorduk. Peygamber (S) bir gece; yânî ayın on dördü olan bedr gecesi aya baktı da, şöyle buyurdu: “Sizler şu ayı, görülmesinden hiçbiriniz mahrum olmaksızın (yâhud birbirinize gösterebilmek için sıkışıp üstüste yığılmanıza hacet kalmaksızın) hepiniz zahmetsizce görüyor olduğunuz gibi, Rabb’inizi de muhakkak öylece göreceksiniz. Artık güneşin doğmasından ve batmasından evvelki namazların hiçbirinden ahkonmamamza muktedir olursanız, onu yapınız”. Sonra şu âyeti okudu: “…Rabb’ini, güneşin doğuşundan evvel ve batışından önce hamd ile tesbîh eV (Kaaf: 39). İsmâîl ibn Ebî Hâlid: Bu namazları yapın, sakın bu namazlar sizden kaçıp gitmesin, demiştir.

32- Bize Mâlik, Ebu’z-Zinâd’dan; o da el-A’rec’den; o da Ebû Hureyre(R)’den olmak
üzere tahdîs etti. O, şöyle demiştir: Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: “Bir takım melekler geceleyin, diğer takım melekler de gündüzün birbirlerini müteâkıb size gelirler. Bunlar sabah ile ikindi namazlarında birleşirler. Sonra içinizde kalmış olan melekler semâya yükselirler Rabb’ları namaz kılmış kullarının hâller’ıni en iyi bilir olduğu hâlde, yine o meleklere: Kullarımı ne hâlde bıraktınız? diye sorar. Onlar da: Biz onları namaz kılar hâlde bıraktık ve yanlarına da
namaz kılarlarken varmıştık, derler”.