Koku sürünen, sonra da yıkanan ve kokunun izi bedeninde baki kalan kimse

23- Bize Ebû Avâne, İbrâhîm ibn Muhammed ibni’lMünteşir’den; o da babası Muhammed’den tahdîs etti. O şöyle demiştir: Âişe’ye sordum da ona: İbn Umer’in: “Koku neşrederek ihrâmlı olmamı sevmiyorum” sözünü zikrettim. Bunun üzerine Âişe: Ben Rasûlullah’a güzel koku sürdüm, sonra O kadınlarını dolaştı, sonra da (üzerinde koku izi varken) ihrâmlı oldu, dedi.

24- Âişe (R) Peygamber (S) ihramda iken, başının saç ayırımında kokunun parıldamasi sanki hâlâ gözümün önündedir, demiştir.