12- Bana Ukayl, İbn Şihâb’dan; o da Urve’den; o da Âişe(R)’den tahdîs etti (ki o şöyle demiştir): Peygamber’in zevceleri geceleyin haceti defe çıktıklarında (Medine’nin kenarında olan) Menâsı’a kadar giderlerdi. O (Menâsı’ denilen yer) açık bir yerdir. Umer, Peygamber’e: Kadınlarını perde arkasına koy (yânî evden çıkmalarını men’ et), der idi de, Rasûlullah (S) onun dediğini yapmıyordu. Nihayet Peygamber’in zevcesi Sevde bintu Zem’a gecelerden bir gece yatsı namazı vaktinde dışarıya çıktı. Sevde uzun boylu bir kadın idi. Umer, hicâb emrinin indirilmesine çok arzu duyduğu için, ona: Yâ Sevde, bilmiş ol ki, biz seni muhakkak tanıdık, diye bağırdı. Bundan sonra Allah “Hicâb Âyeti”ni indirdi.

13- Bize Ebû Usâme, Hişâm ibn Urve’den; o da babası Urve’den; o da Âişe(R)’den tahdîs etti ki,
Peygamber (S) kadınlara: “Hacetiniz hususunda dışarıya çıkmanıza izin verildi” buyurdu. Hişâm: Haceti yerine getirmek için dışarıya çıkmayı kasdediyor, dedi.