106- Bize Ravh ve Muhammed ibn Ca’fer, Şu’be’den; o da Muhammed ibn Ziyâd’dan; o da Ebû Hureyre’den haber verdi. Peygamber (S) şöyle demiştir: “Cinn (tâifesin)rfen bir ifrit dün gece namazımı kesmek için ansızın üzerime geldi. Râvî: Yâhud, Peygamber bu tefeilete cümlesine benzer bir cümle söyledi, demiştir. Hemen Allah beni ona karşı muktedir kıldı da, sabaha girdiğiniz zaman hepiniz ona bakasınız diye, mescidin direklerinden birine bağlamak istedim. Fakat kardeşim Süleyman Peygamber’in: RabbVğfir H ve heblî mulken lâ yanbeğî liahadin min ba ‘dîinneke ente vahhâb O Ey Rabb’im, bana mağfiret et ve bana öyle bir mülk saltanat ver ki, o, benden başka hiçbir kimseye lâyık olmasın. Şübhesiz bütün murâdları ihsan eden Sen’sin Sen)(es-sâd:35) kavlini hatırladım”. Râvî Ravh: Rasûlullah o ifrîti köpek gibi kovdu, dedi.